De laatste podcast mochten we pad naar het London van 1969.
En in dit geval aan de hand van de bijzondere song "The Streets of London"
Een hele leuke reis, zo bleek tijdens het onderzoek en vooral ook tijdens de podcast.
Laten we beginnen met de song zelf
Inspiratie voor het lied deed McTell op tijdens zijn trektochten door Europa, waarbij hij, met name in Londen en Parijs, optrad als straatmuzikant. Hij verwerkte zijn ervaringen in dit lied in de vorm van korte portretjes van mensen aan de onderkant van de samenleving in de grote stad: de daklozen, zwervers en eenzamen.
Origineel zou het over Parijs gaan en zou het "Streets of Paris" gaan heten.
Terug in London besluit Ralph dat het toch over zijn eigen buurt in London moet gaan en veranderd de song naar London.
Het lied van McTell contrasteert de gewone problemen van gewone mensen met die van de daklozen, eenzamen, ouderen, genegeerden en vergeten leden van de samenleving. In een interview op Radio 5 met Danny Baker op 16 juli 2016 zei McTell dat de markt waar hij in het lied naar verwijst Surrey Street Market in Croydon was.
De song wordt geproduceerd door een oude bekende van deze podcast, Gus Dudgeon, de vaste producer van Elton John.
Het nummer komt uit in 1969 op zijn album "Spiral Staircase"
Het nummer wordt nog niet al single uitgebracht, pas in 1972 gebeurt dit.
Het nummer bleek zeer succesvol en behaalde een tweede plaats op de Britse hitlijsten. Vanwege de hoge verkoopcijfers ontving McTell een Ivor Novello Award en een 'Silver Disk'. Het nummer werd zijn grootste commerciële succes.
Een in april 1972 nieuw-uitgebrachte versie bereikte een maand later in Nederland de 9e plaats in de Veronica Top 40. In 1974 verscheen het nummer opnieuw als single in het Verenigd Koninkrijk.
Er zijn meer dan 200+ covers van deze song inmiddels bekend, een echte "evergreen"
In 2012 wordt de hit bijvoorbeeld opnieuw uitgebracht in samenwerking met Annie Lennox.
Op een gegeven moment in 1969 verkocht de song meer dan 90.000 exemplaren per dag.
Een ongekend succes.
In Corona tijd heeft McTell een extra couplet geschreven voor het nummer, iets wat hij daarvoor eigenlijk altijd had geweigerd.
In shop doorways, under bridges, in all our towns and cities
You can glimpse the makeshift bedding from the corner of your eye
Remember what you're seeing barely hides a human being
We're all in this together, brother, sister, you and I.
Ralph McTell wordt geboren in London onder de naam Ralph May.
Zijn artiesten-achternaam leent hij van de blueslegende Blind Willie McTell, een van zijn grote inspirators.
Het jaar daarop maakt hij bekend zich uit de muziek terug te trekken. Hij heeft het niet zo op de grote bekendheid en de drukke tournees. Het blijkt van tijdelijke aard.
Hij schrijft in de decennia die volgen talloze op folk geïnspireerde songs, toert met regelmaat in Engeland en de Verenigde Staten en werkt mee aan tv-shows aan beide kanten van de Atlantische Oceaan. In 2002 komt zijn laatste cd National Treasure uit.
Covers
Het nummer is enorm vaak gecoverd.
We pakken er een paar bijzondere uit.
John Williams coverde het nummer, een leuk feitje over John Williams is dat hij vooral "wereldberoemd" is vanwege zijn compositie voor de film Star Wars " The Imperial March" muziek is door John Williams geschreven.
Een andere versie komt van Sinead o' Conner, die we natuurlijk kennen van de hit "Nothing compares 2u" , Annie Lennox zong een versie samen met Ralph McTell.
Dit zorgde ook even voor wat afleiding in de zoektocht van de song.
Annie Lennox heeft natuurlijk een fantastische loopbaan achter de rug.
Dit brengt ons gelijk naar Elton John, die als een rode draad toch door alle muziekgeschiedenis loopt.
Een duet tussen de twee was er al.
Maar waarbij het meest unieke materiaal een versie is van onze podcast over Daniel die door Annie Lennox wordt gezongen.
Ook is er een prachtige opname van Annie Lennox met de bandleden van Queen en David Bowie. Wat een podium.
Ook een interessante cover kwam ik tegen van Glen Campbell.
Wellicht op het eerst gehoor wat minder bekend, maar een artiest met een ongekende historie.
Campbell is een Amerikaanse artiest, gitarist, tv host, presentator, en acteur.
Hij speelde op de nummers van ongekend veel artiesten zoals Dean Martin, Nat King Cole, The Everly Brothers, Frank Sinatra en Elvis. Met Elvis schreef en componeerde hij samen de muziek voor Viva Las Vegas.
In de jaren 70 had Campbell een tv show met de naam "The Glenn Campbell Goodtime hour" met gasten zoals Neil Diamond, Dionne Warwick, en ook the Beatles.
Nog een andere interessante die ik tegenkwam was de legendarische Harry Belafonte.
Een stukje geschiedenis, Belafonte was de eerste artiest die meer dan 1 miljoen albums verkocht in 1 jaar tijd , met zijn hit uit de jaren '50 " Calypso"
Ook een leuk feitje, op zijn album Midnight Special uit 1962 speelt een jonge harmonica speler met de naam "Bob Dylan"
De muziek industrie verweeft zich weer op allerlei plekken.
De song is ook in het Nederlands een aantal keren gedaan.
Guus Meeuwis vertaalde het nummer naar "Op Straat"
In 1975 zong Gerard Cox al een Nederlandse versie van het nummer, getiteld 'Donker Londen', als onderdeel van het KRO cabaret Cursief.
Ook is er een versie van Herman van Veen met de naam "Fiets"
Al Stewart coverde het nummer niet, maar claimde wel plagiaat richting Ralph McTell.
Om het op te lossen bedacht Stewart de snelste weg, even met Ralph bellen en een ontmoeting bleek voldoende om het uit de lucht te halen.
Dit speelde in 2006, maar de 2 komen elkaar eind jaren zestig en begin zeventig al tegen in London.
Zo lopen veel artiestenlevens door elkaar heen in deze tijd. Al speelde als eerste artiest op het beroemde Glastonburry festival , kende Yoko Ono voordat ze John Lennon ontmoette en deelde een flat met een jonge Paul Simon.
In de Les Cousins Folk Club speelde Stewart veel en vaak , onder andere samen met Cat Stevens, Van Morrison, Paul Simon, maar ontmoette daar ook Ralph McTell.
De eerste singel van Al was "The Elf" een cover van een Yardbirds song ( die we ook al vaker tegenkwamen in de podcasts )
Deze song kwam uit in 1966 en daar speelde onder andere Jimmy Page op, die later Led Zeppelin oprichtte. En weer verweeft de muziek wereld zich.
De song werd opgenomen in de Decca Studios.
Decca was 1 van de studios in London in die tijd. Vooral ook bekend van de afwijzing The Beatles die daar auditie deden.....
In die tijd waren er nog een paar andere studios. The Beatles namen vrijwel alles op in The Abbey Road Studios , Ralph McTell nam zijn song op in Regent Studios, maar Gus Dudgeon ( Elton John) werkte voornamelijk in Trident Studios waar een jonge Roy Thomas Baker zijn assistent was.
Roy wordt later wereldberoemd met zijn werk met Queen en vooral de opname van Bohemian Rhapsody.
Over Trident Studios zijn wel veel mooie verhalen te vertellen uit deze jaren.
Trident studios werd opgericht door The Hunters drummer Norman Sheffiels.
Een leuk feitje over The Hunters leid ons terug naar onze eigen Golden Earring.
De earring dankt zijn naam aan een nummer van The Hunters genaamd " the golden earrings"
Wat opvalt overigens bij dit nummer is dat het wel erg als de latere "la Bamba" klinkt. Een beetje onderzoek leert dat het nergens genoemd wordt dat de muziek of compositie een cover is van het nummer van de Hunters.
In de Trident Studios werd onder andere de Beatles song "Hey Jude" opgenomen
De reden was onder andere dat Trident de eerste studio was die een 8-track recorder had.
Eerder dan onder andere Abbey Road.
Maar een groot deel van de allure van Trident kwam door een 100 jaar oude handgemaakte Bechstein piano midden in de opname ruimte..
En hier is wel wat mee aan de hand.
Onderzoek leert dat deze piano is gebruikt in heel veel wereldberoemde hits uit die tijd.
Denk aan Hey Jude, My Sweet Lord, Perfect Day, Without You, Your Song, Tiny Dancer, Suffragette City, Moonage Daydream, Life on Mars, Quicksand, Martha My Dear, Get it on, Killer Queen, Seven Seas of Rye, You’re So Vain and even I Don’t Like Mondays is the Bechstein.
Bekijk hier een interessante youtube video over deze piano
En ook hier zien we de link naar Elton John weer.
De piano is er niet meer, er zijn 2 geruchten. Hij is kapot gevallen bij de verhuizing, of gerucht twee is dat hij nu eigendom is van Roy Thomas Baker en gerucht is dat deze piano is gebruikt op het laatste album van "The Darkness" geproduceerd door Roy.
Ralph McTell nam zijn album op in de Regens Studios. Tegenwoordig een gitaren winkel, maar in die tijd een gerespecteerde studio waar onder ander The Rolling Stones albums hebben opgenomen.
De oprichter van Regent was Lord Revelstoke , James Baring. Een rijke erfgenaam van de Baring familie. Door zijn achtergrond kende hij vele artiesten waaronder The Beatles en de Stones.
De Stones namen hier hun eerste elpee en delen van hun 2de elpee op.
Ook de Yardbirds namen hier veel van hun elpees op.
Terug naar The Streets of London.
Een song over. een stad.
Mijn nieuwsgierigheid leidde ook naar het zoeken naar andere songs over steden en plekken.
En dan vooral vanuit de achtergrond van onze eerdere podcasts.
Elton John nam "The River Thames" op , welke over London gaat.
Ook The Doors hebben hier wel wat historie met L.A. Woman en Alabama song.
Maar nog veel leuker is de release van een single afgelopen week , na 40 jaar een nieuwe Doors Song, en met de toepasselijke naam "Paris Blues" Door een nieuwe techniek kon deze mastertape weer hersteld worden nadat deze ooit door Ray mee naar huis was genomen en vervolgens helaas door de kleuter van Ray werd vernield.
Een waanzinnige song , na al die jaren toch uitgebracht
Ook Supertramp maakt een song over een locatie, in dit geval Hollywood.
Gone Hollywood.....
En ook Iron Maiden kunnen we goed terugvoeren naar London.
In veel Iron maiden songs en albumhoezen zitten verwijzingen naar London
In de inmiddels vaker genoemde Marquee club in Soho, speelde Iron Maiden in de vroege periode
The band nam ook vaak op in studios in London zoals de Battery Studios
Dan kunnen we als afsluiter Ralph McTell nog terugbrengen naar Amsterdam.
In zijn song "The Grande Affaire" zit een verwijzing naar Amsterdam
"Take a boat, maybe a plane
Anywhere now, 'cept Greece or Spain
For sure, I know where I am
I see canals, this is Amsterdam
I got friends here and they know, they can say who I am"
En daarmee sluiten de we cirkel weer af voor deze week.
Grappig genoeg is de volgende song die we kregen aangereikt van 1 va de luisteraars ook een song met een plaatsnaam. Namelijk Frank Boeijen groep met "Winter in Hamburg"
Een reis aan de hand van een Nederlandstalige song, een heerlijk vooruitzicht.
Alvast een voorproefje